به گزارش روز پنج شنبه شبکه خبری اقتصاد و بانک ایران (ایبِنا) و به نقل از روابط عمومی بانک ملل؛ محمدرضا مروجی قائم مقام موسسه اعتباری ملل (عسکریه) با ابراز تاسف از اینکه به نظر میرسد دنبال هجمه به بانکها هستند گفت: در اصل منتقدان نظام بانکی به دنبال این هستند که اقتصاد ما راه نیفتد و مشکلات اقتصادی ما بیشتر بشود. اینکه بگویم در کشور ما بانک ها به جامعه خدمت نمی کنند و اتهامات گوناگون به نظام بانکی بزنیم، یک ظلم بزرگ در حق نظام بانکی و البته نظام اقتصادی کشور است.
وی با تاکید بر اینکه هر جا سراغ تولید بروید، می بینید که بانک هست؛ گفت: اگر در مجموعه های تولیدی کشور دیدید از منابع بانکی استفاده نشده، باید تعجب کنید و کمتر مجموعه ای است که تسهیلات بانکی نداشته باشد.
وی با اعلام اینکه متاسفانه یک سری از افرادی هستند که نمی خواهند اقتصاد ما راه بیفتد، اظهارداشت: عده ای نمی خواهند اقتصاد ما از رکود در بیاید و این افراد به بانک هجمه وارد می کنند و برای آنکه کارساز باشد، ریشه بانک را میزنند.
مروجی در واکنش به اینکه برخی در انتقادات خود می میگویند بانک ها به سمت بنگاه داری رفته، وام به صنایع میدهند و صنایع را زمین گیر میکنند و خودشان صنایع را مصادره می کنند؛ گفت: یک روز کشورما تورم 40 درصدی را نیز تجربه می کرد و معمولا تورم بالای 20 درصد بود. دراین شرایط وقتی کسی تسهیلاتی از بانک با سود 24 درصد می گرفت، به میزان 20 درصد آن را تورم جبران می کرد و لذا بعضی از بانک ها از این موضوع استفاده کردند و شرکت هایی ایجاد شد.
وی افزود:لذا اتفاقی که در سال های گذشته رخ داده، این بوده که تورم باعث شد تا بانک ها تمایل داشته باشند تا در بازار کارکنند و تسهیلات بدهند.
در حال حاضر تورم کاهش پیدا کرده و بانک ها از بنگاه داری زیان میکنند. شرکت هایی که از بانک تسهیلات می گرفتند و تورم سود آنها را جبران میکرد، متضرر می شوند زیرا تورم دیگر سود را جبران نمیکند. بنابر این هم بانک و هم گیرندگان تسهیلات گرفتار شده است.
مروجی در پاسخ به اینکه اگر این اظهارات درست است، چرا اینقدر میل به بانک داری زیاد شده و موسسات قرض الحسنه تبدیل به بانک می شود یا به صورت موسسه اعتباری کار می کنند گفت: این طور هم نیست. خیلی ها از وضعیت درآمدی بانک ها آگاهی ندارند.
رئیس هیئت مدیره موسسه اعتباری ملل افزود: تمامی کسانی که نسبت به بانک و موسسات اعتباری واکنش نشان می دهند اگر به تالار بورس بروند و حداقل بانک های بورسی را ببینند، متوجه می شوند که وضعیت اینطور نیست که سهام دار بانک سود بالایی ببرد یا برایش سود بالاتری نسبت به سرمایه گذاری های دیگر وجود داشته باشد.
