رویای بومی‌سازی صنعت نیمه‌رسانای آمریکا نقش بر آب خواهد شد؟

رویای بومی‌سازی صنعت نیمه‌رسانای آمریکا نقش بر آب خواهد شد؟
پس از تصویب قانون «طرح تراشه»، قرار بود آمریکا با یک جهش در تولید نیمه‌رساناها مواجه شود، اما پیچیدگی‌ها به مرور بروز کرد و اهداف معطل ماند.
کد خبر : ۱۵۶۳۴۸

به گزارش خبرنگار ایبنا و به نقل از یاهوفایننس؛ با توجه به گزارش ماه جولای توسط اتحادیه صنعت تراشه و Oxford Economics، تصویب طرح تراشه می‌تواند ۸۵ هزار نیرو ماهر تا سال ۲۰۳۰ نیاز داشته باشد. اما گزارشات نشان می‌دهد ۸۰ درصد این موقعیت خالی خواهد ماند.

 

مهمترین مسئله آن است که در حال حاضر، یک سوم نیروکار در صنعت نیمه‌رسانا اتباع خارجی هستند. بدین ترتیب محدودیت‌های بیشتر مهاجرت، اشتغال این صنعت را تشدید خواهد کرد.

 

در ماه جولای، شرکت TSMC تایوان، قرار بود اولین کارخانه خود را تا سال ۲۰۲۴ در ایالت آریزونا افتتاح کند؛ اما این غول نیمه‌رسانا، به دلیل کمبود نیروی متخصص، یک سال افتتاح این مجموعه را به تاخیر انداخت.

 

مارک لیو (Mark Liu)، رئیس TSMC، گفت: ما در راستای بهبود وضعیت تلاش می‌کنیم. از جمله اعزام تکنسین‌های با تجربه تایوانی برای آموزش کارگران ماهر محلی در کوتاه‌مدت، اما انتظار می‌رود برنامه تولید فناوری فرآیند N4 تا سال ۲۰۲۵ به تعویق بیفتد.

 

سهم اشتغال اتباع خارجی در تولیدات تجهیزات الکترونیکی به تفکیک ایالات

رویای بومی‌سازی صنعت نیمه‌رسانا آمریکا نقش بر آب خواهد شد؟

 

بسیاری از کارگران ماهر متولد خارج آمریکا بوده و اکنون در حال تحصیل در کشور هستند، اما قوانین سختگیرانه مهاجرت، اقامت در آمریکا را برای اشتغال آتی آن‌ها دشوار می‌کند.

 

تاد شولت (Todd Schulte)، رئیس سازمان حمایت از اصلاحات مهاجرت و عدالت کیفری (FUD.us)، در محاصبه‌ای گفت: اگر قانون مهاجرت خود را اصلاح نکنیم، در آینده قادر به ساخت صنعت نیمه‌رسانا‌ها نخواهیم بود.

 

یک بررسی جدید از FUD.us نشان می‌دهد، ۵ هزار دانشجوی بین‌المللی آمریکا در زمینه‌های مرتبط با نیمه‌رسانا‌ها از جمله مهندسی مکانیک و مهندسی کامپیوتر تحصیل کرده که در سال تحصیلی آتی، فارغ التحصیل خواهند شد. طبق بررسی صورت گرفته از این جمع، تقریبا ۴ هزار نفر آن‌ها به ماندن در ایالات متحده علاقه خواهند داشت.

 

شولت افزود: اگر می‌خواهید صنعت نیمه‌رسانا‌ها را توسعه دهید، نیاز به مجموعه مشخصی از کارگران ماهر است. شما می‌توانید این مجموعه از کارگران را در داخل یا با کمک توسعه فراسرزمینی صنعت تامین کنید. بدین ترتیب، اینطور نیست که اگر موقعیت شغلی داخل آمریکا خالی بماند، توسط فرد دیگری پر خواهد شد. به عبارت دیگر، باید سازوکار قوانین مهاجرت را طوری تنظیم کرد که مقبولت مهاجران، مطابق با توسعه صنعت و نیاز‌های آن باشد. سیستم مهاجرتی طراحی شده در قرن ۲۰ نمی‌تواند این نیاز‌ها را پاسخ دهد.

 

به طور خلاصه می‌توان گفت؛ بازار کار و قوانین ایالات متحده آمریکا انعطاف لازم را برای توسعه صنعت نیمه‌رسانا‌ها نداشته و بدین ترتیب، اهداف منتهی به ۲۰۳۰، با توجه به بازار کار ناکامل آمریکا به چالش کشیده خواهند شد و به اهداف حداقلی خود نخواهند رسید.

ارسال‌ نظر
فیلم و پخش زنده
بیشتر