به گزارش ایبِنا، مطابق قانون آیین دادرسی مدنی، حکم دادگاه زمانی غیابی محسوب می‌شود که خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده و به طور کتبی نیز دفاع نکرده باشد و یا اخطاریه ابلاغ واقعی نشده باشد.
دادگاه صالح جهت واخواهی و رسیدگی در خصوص اعتراض به حکم غیابی، همان دادگاهی خواهد بود که حکم غیابی را صادر کرده است. دادگاه پس از رسیدگی به اعتراضات خوانده، دوباره حکم صادر می کند و اگر دلایل خوانده، در نظر قاضی قانع کننده باشد ممکن است از حکم بدوی عدول کند.
مهلت واخواهی ۲۰ روز پس از ابلاغ حکم غیابی به محکوم علیه است. اگر واخواه، دادخواست واخواهی از رای غیابی، را در مدت مذکور تقدیم دادگاه نکند در اینصورت دادگاه قرار رد دادخواست واخواهی را صادر می‌کند.
