به گزارش خبرنگار ایبِنا؛ بر اساس جدیدترین آمارهای بانک مرکزی، نرخ بهره بین بانکی در هفته منتهی به ۱۲ مهرماه به میزان ۵ صدم درصد کاهش یافته و به ۲۳.۷۵ درصد رسیده است. بیشترین نرخ بهره امسال مربوط به ۲۷ اردیبهشت ماه بوده است که به نرخ ۲۳.۷۶ درصد رسیده بود.
نرخ بهره بهره بین بانکی در هفته منتهی به ۲۲ شهریورماه نیز با افزایش ۷ صدم درصدی به ۲۳.۶۲ درصد افزایش یافته بود. این نرخ طی هفته منتهی به ۱۵ شهریورماه با کاهش به ۲۳.۵۵ درصد رسیده بود.
نرخ سود در هفته منتهی به ۸ شهریورماه نیز با کاهش ۲ صدم درصدی به ۲۳.۵۷ درصد رسیده بود. این نرخ طی هفته متهی به ۱ شهریورماه با افزایش به ۲۳.۵۹ درصد رسیده بود. نرخ بهره بین بانکی طی دو ماه گذشته روند نوسانی داشته است.
کمترین نرخ این بازار در سه ماه اخیر، حوالی ۲۳.۴ بوده است. از هفته منتهی به ۳۰ آذرماه، نرخ سود بین‌بانکی وارد کانال ۲۱ درصدی شده و تا هفته منتهی به ۱۹ بهمن ماه در همین کانال در نوسان بود، ولی حالا این نرخ در کانال ۲۳ درصدی در نوسان است.
بانک مرکزی در واکنش به افزایش نرخ سود بین‌بانکی، کریدور این نرخ را که پیش از این از ۱۴ تا ۲۲ درصد بود به ۱۷ تا ۲۴ درصد افزایش داد.
لازم به ذکر است که نرخ بهره بین بانکی بر اساس عرضه و تقاضا و با کنترل و مداخله فعال و هدفمند بانک مرکزی تعیین می‌شود.
در حال حاضر بانک‌های مرکزی دنیا در سیاست‌گذاری پولی یک کریدور نرخ بهره تعریف می‌کنند، کف و سقفی تعریف شده و معمولا نرخ بهره هدف، در وسط این کریدور تعیین می‌شود.
طبیعتا نرخ بهره در بازار بین بانکی از این سقف کریدور نباید بالاتر برود یا از کف آن به عدد پایین‌تری برسد.
بانک‌های مرکزی در حال حاضر هدف‌گذاری تورمی انجام می‌دهند و این موضوع متعارف است، به عنوان مثال اعلام می‌کنند، نرخ تورم هدف، ۲۲ درصد است و با همین نرخ بهره، به آن هدف می‌رسند و به اقتصاد جهت‌دهی می‌کنند؛ پس نرخ بهره بین بانکی که به آن لنگر اسمی گفته می‌شود، ابزاری است برای کنترل و هدف‌گذاری تورم که در همه دنیا از آن استفاده می‌کنند.
در حال حاضر، در پایان برنامه هفتم توسعه، نرخ تورم ۱۰ درصدی برای کشور ترسیم شده است و کریدور نرخ بهره نیز بین ۱۷ تا ۲۴ درصد، قرار دارد.
