غول‌های نیمه‌هادی در محاصره جنگ تجاری آمریکا و چین

به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایبنا به نقل از سی‌ان‌بی‌سی، سیاست‌های تهاجمی «دونالد ترامپ» در اعمال تعرفه‌های ۲۵٪ بر محصولات فناوری چین، صنعت نیمه‌هادی جهانی را به ورطه بی‌ثباتی کشانده است.

اگرچه معافیت موقت گوشی‌های هوشمند و برخی تراشه‌ها از این تعرفه‌ها، فرصتی کوتاه برای تنفس ایجاد کرده، اما تحقیقات جاری وزارت بازرگانی آمریکا درباره «واردات فناوری نیمه‌هادی» نشان می‌دهد واشنگتن قصد دارد دامنه این جنگ تجاری را به حوزه‌های استراتژیکتری گسترش دهد.

پیامد‌های این رویکرد را می‌توان در گزارش‌های مالی اخیر شرکت‌های پیشروی این صنعت به وضوح مشاهده کرد: AMD با افشای کاهش ۱.۵ میلیارد دلاری درآمد ناشی از محدودیت صادرات تراشه‌های هوش مصنوعی به چین، سوپر میکرو با خودداری از ارائه پیش‌بینی مالی به دلیل «ابهامات تعرفه‌ای» و مارول با تعویق برنامه‌های سرمایه‌گذاری تا سال ۲۰۲۶، همگی گویای بحرانی هستند که سیاست‌های تلافی‌جویانه ترامپ بر پیکره این صنعت تحمیل کرده است.

رقم‌ها نیز از عمق این بحران حکایت می‌کنند: سقوط ۱۲ درصدی شاخص VanEck Semiconductor ETF از ابتدای سال جاری، افزایش ۸ درصدی قیمت جهانی ویفر‌های سیلیکونی در یک ماه گذشته، و پیش‌بینی رشد ۱۵ درصدی قیمت تراشه‌های مصرفی در صورت تداوم جنگ تعرفه‌ای، همگی زنجیره تأمین جهانی را تحت تأثیر قرار داده‌اند.

در این میان، واکنش جنجالی جنسن هوانگ، مدیرعامل انویدیا، به سیاست‌های واشنگتن، تناقض ذاتی این رویکرد را آشکار می‌سازد: از یک سو، بازار ۵۰ میلیارد دلاری هوش مصنوعی چین به عنوان موتور محرک رشد شرکت‌های آمریکایی عمل می‌کند، و از سوی دیگر، محدودیت‌های صادراتی نه تنها دسترسی به این بازار را محدود کرده، بلکه به تحریک رقبای چینی مانند هواوی و علی‌بابا برای شتاب بخشیدن به تولید تراشه‌های بومی انجامیده است.

اما پشت پرده این جنگ تجاری، نبرد بر سر سلطه فناورانه بر صنایع آینده نهفته است. منابع آگاه در کاخ سفید تأکید می‌کنند که هدف اصلی از تشدید محدودیت‌ها، ممانعت از استفاده چین از تراشه‌های پیشرفته در سیستم‌های هوش مصنوعی نظامی است.

با این حال، شواهد نشان می‌دهد این سیاست نتیجه معکوس داشته است: سامسونگ در گزارش اخیر خود از «افزایش ۳۰ درصدی نوسانات تقاضا» خبر داده، در حالی که پیشرفت سریع چین در توسعه تراشه‌های ۷ نانومتری، وابستگی غرب به فناوری این کشور را به چالش می‌کشد.

در چنین شرایطی، این پرسش مطرح می‌شود که آیا واشنگتن می‌تواند همزمان با مهار قدرت فناورانه پکن، منافع شرکت‌های نیمه‌هادی آمریکایی را نیز تأمین کند؟ به نظر می‌رسد سیاستمداران آمریکایی میان دو انتخاب دشوار گیر کرده‌اند: ادامه مسیر تعرفه‌های تنش‌زا که به کاهش سودآوری غول‌های فناوری و افزایش قیمت برای مصرف‌کنندگان منجر می‌شود، یا بازگشت به میز مذاکره که ممکن است سلطه ژئوپلیتیک آمریکا را تضعیف کند.

آنچه واضح است، صنعت ۵۷۰ میلیارد دلاری نیمه‌هادی در آستانه تحولی تاریخی قرار دارد که سرنوشت آن نه در آزمایشگاه‌های سیلیکون ولی، بلکه در اتاق‌های جنگ تجاری واشنگتن و پکن تعیین خواهد شد.