دبیرکل انجمن اقتصاددانان ایران معتقد است: همانطور که ذات و ماهیت ارز 4200تومانی نامشخص است و به یاد نداریم که نحوه رسیدن به این نرخ ارز چگونه بوده و چرا مثلا 3200 نبوده است، به همان اندازه هم هرگونه ثابت نگه داشتن نرخ ارز در هر دوره ای از اقتصادی که رشد اقتصادی ندارد، ضرر آفرین خواهد بود و باعث ایجاد شرایط کنونی و انفجار دلاری می شود.
پیمان مولوی در گفت وگو با ایبِنا تصریح کرد: در حال حاضر فشار حداکثری حتی روی قشر ثروتمند جامعه هم وجود دارد و در پاسخ به اینکه عنوان می شود با حذف ارز 4200تومانی فشار بیشتری بر مردم وارد می شود باید گفت فشاری بیش از این قرار است به مردم وارد شود؟ این فشار حداکثری که به مردم مستولی شده به دلیل این است که مصرف خصوصی نسبت به سال 90 افت شدیدی داشته که تا چندین سال آینده نیز غیرقابل جبران است.
وی ادامه داد: تنها راه علمی و اصلی که کشورهای مشابه ایران به عنوان دولت هایی که به هر نحوی درآمد دارند، این است که بودجه ارزی از بودجه ریالی جدا شود؛ اما متاسفانه ما در اقتصاد ایران اعتنایی به این موضوع نداریم.
دبیرکل انجمن اقتصاددانان ایران با تاکید براینکه باید یک نرخ ثابت در بازار وجود داشته باشد، گفت: عدد مهم نیست بلکه باید بودجه ریالی از دلاری تغییر کند و پول نفت هم صرف پروژه های زیرساختی شود نه اینکه به حساب صندوق توسعه ملی واریز کنند. این حرف تلخ است اما کاش از کوبا بیاموزیم که در حال حذف ارز ترجیحی خود است اما ما هنوز بر ارز ترجیحی اصرار داریم.
مولوی با اشاره به تاثیر دلار بر اقتصاد ایران، افزود: همه اقتصادها به نوعی با دلار و ارزهای خارجی در ارتباط هستند؛ اما اقتصاد ما یک مشکل اساسی دارد و آن هم سرکوب قیمت ارزی به دلیل درآمدهای بالای نفتی است. در این شرایط اجازه واقعی شدن نرخ ارز را نمی دهیم.
این اقتصاددان با تاکید براینکه در 10 سال گذشته رشد اقتصادی نداشتیم، اظهار کرد: طی دوره های قبل مشاهده میکردیم که نرخ دلار بعد از ثابت نگه داشتن دستوری دچار انفجار و رها شدن فنر ارزی می شد چرا که رشد اقتصادی وجود ندارد و این باعث می شود نتوان از قدرت برابری پول خود در برابر پول های دیگر دفاع کرد. در واقع اگر از مکانیزم قیمتگذاری بازار تبعیت نکنیم دچار رویکرد پوپولیستی می شویم که در این شرایط واردات نسبت به صادرات ارجحیت پیدا می کند.
وی با بیان اینکه در اقتصاد موتور چاپ پول داریم که یعنی پایه پولی، ادامه داد: پایه پولی و نقدینگی از سال 56 به مرور روند افزایش خود را آغاز کرد و در تمام این سالها رشد بالایی داشت که در این شرایط تقاضا تهییج می شد و اثرش را نیز در بازارها نشان می داد. به دنبال آن نیز تقاضای بالایی برای دلار ایجاد می شد چون انتظارات تورمی شکل می گرفت.
مولوی تاکید کرد: حال درباره اینکه چرا کشوری مانند امارات می تواند نرخ باثبات و مشخصی از دلار را به ثبت برساند و کشور دیگری مانند روسیه نیز بعد از نوسانات شدید می تواند خود را ریکاوری کند اما ایران نتوانسته به این شرایط برسد، باید گفت که ایران رشد اقتصادی ندارد و نمی تواند قدرت برابری پول را حفظ کند. اگر هم نرخ ارز کاهش یابد و مثلا به 15هزار تومان برسد پرسش اساسی که باید مطرح شود این است که تا چند روز و در چه بازه زمانی و روی چه نرخی خواهد ماند؟
