به گزارش خبرنگار بین الملل ایبِنا و به نقل از المیادین، روزنامه روسی " «آرگومنتی‌ای فکتی» نشان می‌دهد که حمل و نقل کالا از طریق کریدور شمال-جنوب هزینه‌ها را ۱۶ تا ۲۰ درصد کاهش می‌دهد.
روزنامه روسی «آرگومنتی‌ای فکتی» گزارش داد که مسکو در تلاش است تا کریدور حمل و نقل بین المللی شمال و جنوب را فعال کند که روسیه را با ایران، هند و منطقه خلیج فارس مرتبط می‌کند.
این مقاله می‌گوید که تغییر مسیر جریان‌های واردات و صادرات روسیه مستلزم تدارکات جدید است و خاطرنشان کرد که مسیر کشتی‌رانی جدید «هند را ۱۵ روز به روسیه نزدیک‌تر می‌کند».
این روزنامه خاطرنشان کرد: در مقایسه با مسیر فعلی از طریق کانال سوئز، حمل و نقل کالا از طریق کریدور شمال به جنوب باعث کاهش ۱۶ تا ۲۰ درصدی هزینه‌ها و کاهش زمان تحویل محموله‌ها بین ۱۵ تا ۲۰ روز و درآمد سالانه می‌شود. هزینه اجرای این پروژه ۵ تا ۶ میلیارد دلار برآورد شده است.
به نوبه خود، یولیا تسرتسیل، استادیار گروه توسعه پایدار در دانشگاه اقتصاد روسیه، گفت: "کریدور حمل و نقل شمال به جنوب شامل ساخت بزرگراهی به طول بیش از ۸۰۰۰ کیلومتر است. "
به نوشته این روزنامه، «کریدور جدید حمل و نقل، جغرافیای حمل و نقل را به هند، پاکستان، کشور‌های خلیج فارس، قفقاز و آسیای مرکزی گسترش خواهد داد».
علاوه بر این، این مسیر به جایگزینی بنادر بالتیک برای ارتباط با کشور‌های آفریقایی (از طریق بنادر ترکیه) و آسیا (از طریق بنادر ایران) کمک خواهد کرد.
به گفته تسرتسیل، «مزایای روسیه صرفاً به افزایش حجم تجارت خارجی محدود نمی‌شود». توسعه مسیر‌های مواصلاتی و تأسیسات زیرساختی حمل و نقل مرتبط، عنصری اساسی در توسعه مناطق و تعامل و همکاری آن‌ها در بازار‌های خارجی و داخلی است.
علاوه بر این، جستجو برای بازار‌های فروش اضافی و شکل‌گیری آن‌ها در شرایط فعلی یک اولویت استراتژیک است که رشد شاخص‌های اصلی اقتصاد کلان، به ویژه تولید ناخالص داخلی را تضمین می‌کند.
در سال ۲۰۰۰، روسیه، ایران و هند اولین سند ایجاد کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب (INSTC) را امضا کردند، اما در اواسط ژوئن، تهران شروع به حمل و نقل کالا از بندر آستاراخان روسیه با عبور از دریای خزر و سپس بندر ایران انزلی کرد تا محموله از طریق دریا به بندر "ناوا شوا" هند ارسال می‌شود.
شایان ذکر است که کریدور حمل و نقل بین المللی برای اتحادیه اقتصادی اوراسیا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا این کریدور جایگزین مهمی در پرتو سیاست مجازات دسته جمعی اعمال شده توسط غرب و همچنین بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند ایجاد دنیای چند قطبی است.
روابط هند با ایران با توجه به وابستگی این کشور به نفت خام ایران، علیرغم تحریم‌های آمریکا که اوضاع را به هم ریخته است، حیاتی است. حتی از نظر جغرافیایی ایران این امتیاز را دارد که با دور زدن پاکستان، مسیر جایگزینی برای افغانستان و آسیای مرکزی فراهم کند.
