در موسسه مطبوعاتی بازار پول و ارز تهیه شد؛
به گزارش خبرنگار بینالملل ایبنا و به نقل از یورونیوز، در سال ۲۰۲۴ بیش از ۷۲ میلیون نفر در اتحادیه اروپا در معرض خطر فقر قرار داشتند؛ یعنی حدود ۱۶.۲ درصد جمعیت. با این حال، «زندگی در مرز فقر» در هر کشور تصویر متفاوتی دارد، چون معیار فقر نسبی بر اساس ۶۰ درصدِ میانه درآمد قابلمصرف هر کشور تعیین میشود. یورواستات تأکید میکند که این شاخص نشاندهندهِ فقر واقعی یا سطح ثروت نیست، بلکه تنها نشان میدهد فرد نسبت به متوسط جامعه درآمد پایینی دارد و این الزاماً به معنای استاندارد زندگی پایین نیست.
در سال ۲۰۲۴، میانه درآمد سالانه معادلسازیشده در اتحادیه اروپا ۲۱،۵۸۲ یورو بود و آستانهٔ فقر نسبی برای یک فرد مجرد ۱۲،۹۴۹ یورو در سال محاسبه شد. اما این رقم بین کشورها فاصله بسیار زیادی دارد: از ۳۹۱ یورو در بلغارستان تا ۲،۵۴۰ یورو در لوکزامبورگ. اگر کشورهای نامزد عضویت و اعضای EFTA را هم حساب کنیم، این آستانه از ۲۰۱ یورو در ترکیه تا ۲،۵۹۶ یورو در سوئیس متغیر است. در مقابل، بسیاری از کشورهای اروپای شرقی آستانههایی زیر ۷۵۰ یا حتی ۵۰۰ یورو دارند.
تفاوتها تا حد زیادی به اختلاف در بهرهوری، ساختار صنعتی و وجود بخشهای با ارزش افزوده بالا مانند مالی، فناوری و تولید پیشرفته برمیگردد. کشورهایی که صنایع پربازده دارند دستمزدهای بالاتری پرداخت میکنند و در نتیجه، آستانهٔ «در معرض خطر فقر» در آنها بهطور طبیعی بیشتر است. اگر این ارقام با معیار قدرت خرید (PPS) سنجیده شوند شکاف کمی کمتر میشود، اما همچنان تفاوتها پابرجا هستند. در PPS نیز کشورهای ثروتمندتر مثل لوکزامبورگ، نروژ و سوئیس در بالاترین سطوح قرار دارند و کشورهای شرق اروپا در پایینترین سطوح.
در نهایت، در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۶.۲ درصد شهروندان اتحادیه اروپا در معرض خطر فقر بودند. این نرخ بین ۹.۵ درصد در چک تا ۲۲ درصد در کشورهایی مانند ترکیه و مقدونیه شمالی متفاوت است. کشورهای بالکان و شرق اروپا نرخهای بالاتری دارند. در میان چهار اقتصاد بزرگ اتحادیه اروپا، اسپانیا و ایتالیا نرخهای بالاتری دارند، اما فرانسه و آلمان کمی پایینتر از میانگین اتحادیه قرار میگیرند.
