کتاب «رسانهها و بحرانهای مالی» نوشته آدام کوکس و با مقدمه ای از فرشاد پرویزیان با تمرکز بر بحران مالی ۲۰۰۸، نقش رسانههای خبری در شکلدهی به افکار عمومی، جهتدهی به سیاستهای اقتصادی و نحوه بازنمایی بحرانهای مالی را بررسی میکند. نویسنده معتقد است رسانهها بهویژه رسانههای جریان اصلی، نهتنها در پیشبینی بحران ناکام ماندند، بلکه پسازآن نیز نتوانستند نقشی مؤثر در تحلیل ریشهها و ارائه چارچوبی انتقادی ایفا کنند. کوکس با اتکا به مطالعات موردی از روزنامهنگاری اقتصادی در آمریکا، نشان میدهد چگونه پارادایم بازار آزاد در روایتهای رسانهای غالب بود، حتی پس از فروپاشی این الگو در بحران. او استدلال میکند که مطبوعات و روزنامهنگاران اغلب به دلیل کمبود تخصص اقتصادی، فشارهای تجاری و تکیه بیشازحد به منابع نهادی، نقش خود را بهعنوان «دیدهبان عمومی» از دست دادند. کتاب از منظر نظری نیز به تحلیل گفتمان رسانهای در قالب پارادایمهای سیاسی-اقتصادی (کلاسیک، کینزی، نئولیبرال) میپردازد و بررسی میکند که چگونه این دیدگاهها در قالب کادربندی خبری (framing) روایت بحران را شکل دادهاند. کوکس همچنین اهمیت سواد اقتصادی و رسانهای را برای خبرنگاران برجسته میسازد. درنهایت، این اثر رسانهها را هم شریک بحران و هم بازیگر بالقوه در بازسازی اعتماد عمومی میداند و خواستار نگاهی انتقادیتر، آگاهانهتر و مستقلتر در پوشش رسانهای مسائل اقتصادی میشود. این کتاب برای روزنامهنگاران، پژوهشگران ارتباطات و علاقهمندان به اقتصاد سیاسی رسانه، منبعی ارزشمند است.